Αυτονομία -Ανεξαρτησία
Από την κατάσταση εξάρτησης που χαρακτηρίζει την σχέση γονιού–παιδιού, ο μελλοντικός ενήλικας αρχίζει τώρα να ανεξαρτητοποιείται…
Έκφραση της προσπάθειας επίτευξης αυτού του σταδίου αποτελούν οι απορριπτικές τάσεις στις προτιμήσεις, συνήθειες και αξίες των γονιών, η προκλητικά διαφορετική γλώσσα, ενδυμασία, απασχόληση…Ο έφηβος δοκιμάσει την παντοδυναμία του «όχι» γίνεται ευερέθιστος, αντιδραστικός, αμφισβητίας, πεισματάρης!
Αντίθετα με αυτό που πολλοί ενήλικοι ίσως πιστεύουν, αυτή η συμπεριφορά δεν αναπτύσσεται στους εφήβους χωρίς κόστος: Ανασφάλεια, αμφιβολία, αμφιθυμία..Η αποστασιοποίηση και αμφισβήτηση των γονιών δεν φέρνει μονάχα ανεξαρτησία. Ξαφνικά διακυβεύονται η στήριξη και η αποδοχή των γονιών που ως τώρα διατείθονται αφειδώς.
Αντίθετα με αυτό που επίσης πολλοί έφηβοι πιστεύουν, η ίδια αυτή συμπεριφορά έχει κόστο και για τους ενήλικες: Φόβος ότι χάνουν τον έλεγχο, κατάρρευση της αξίας τους, εγκατάλειψη των προσδοκιών τους, ναρκισσιστικό τραύμα για την αμφισβήτηση του ρόλου τους...
Η ανάγκη του εφήβου να προσδιορίσει την ταυτότητα του έρχεται σε σύγκρουση με την ανάγκη του γονέα να συνεχίσει την καθοδήγηση.
