Δημιουργική Ορμή
Σε νοητικό επίπεδο, κατά την εφηβεία, αναπτύσσεται η εξελιγμένη αφαιρετική σκέψη και η ζωηρή φαντασία, ικανότητες που καλύπτουν την προσωπική ανάγκη των εφήβων για δημιουργία. Oι φαντασιώσεις των εφήβων παίζουν ένα διπλό ρόλο:από την μία προσφέρουν ικανοποίηση, ηδονή. Από την άλλη, λειτουργούν και ως ωριμοποιός παράγοντας, μειώνοντας τον φόβο και την ανασφάλεια που γεννά η ανεξαρτητοποίηση από τους γονείς, το άγνωστο, η αποτυχία κ.α.
Μέσα από την άνθηση νέων επιθυμιών και την προσπάθεια για ατομικά επιτεύγματα αρχίζει ο έφηβος να εδραιώνει την αυτοπεποίθηση του. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και η αυξημένη διερευνητική τάση, η διάθεση για πειραματισμούς, ορμητικότητα και οράματα που στα πρώτα στάδια της εφηβείας μπορεί να είναι ασύμβατα με την πραγματικότητα και περισσότερο εξιδανικευμένα, αλλά σταδιακά θα γίνουν πιο συμβατά.
Σε αυτή τη δημιουργική ορμή των εφήβων, οι γονείς μπορεί να αντιδράσουν εξιδανικεύοντας τον έφηβο και τις ικανότητες του προβάλλοντας πάνω του τις προσωπικές τους προσδοκίες, με την απαίτηση συνήθως, να τις πραγματοποιήσει. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις πάλι, αυτή η δημιουργικότητα, φέρνει συναισθήματα ανασφάλειας και φθόνου στους γονείς που βρίσκονται σε προσωπικά ευάλωτη κατάσταση και αδυναμία, αναλογιζόμενοι ίσως τα δικά τους επιτεύγματα. Συνέπεια αυτού, μπορεί να είναι η εκδήλωση μιας αυταρχικής ή ενοχοποιητικής στάσης απέναντι στην διάθεση του εφήβου για έκφραση και δημιουργία.
