Ταμπου Ψυχοθεραπειας
Η ειδικότητα του ψυχολόγου, ως έννοια, σκιαγραφείται από ένα μυστήριο που συνοδεύουν αντιφατικά συναισθήματα: θαυμασμός, δέος αλλά και φόβος ακόμα και υποτίμηση, με άλλα λόγια μύθος, προκατάληψη! Εκφράσεις δυσπιστίας, χιουμοριστικές, με εκφάνσεις ειρωνείας αλλά και αποφυγής, αποτελούν μερικές από τις ποικίλες αντιδράσεις μπροστά στο πρόθεμα «ψυχό-» και στην συνέχεια θεραπευτής ή έστω «–λόγος»...
Μοιάζει σχεδόν ειρωνικό, σίγουρα όμως είναι αντιφατικό το γεγονός ότι μια επιστημονική ειδικότητα, το έργο της οποίας αφορά τόσο άμεσα στην παροχή βοήθειας, την ανακούφιση, την βελτίωση και εξέλιξη του ανθρώπου, απελευθερώνοντας τον από σκέψεις, συναισθήματα και καταστάσεις που τον εγκλωβίζουν... να «αποφεύγεται» ή να αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και προκατάληψη!
Θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να διαψευσθεί αυτή η προκατάληψη και να εξαλειφθεί η δυσπιστία, κυρίως λόγω του ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που δεν είναι ευτυχισμένοι, άλλοι πραγματικά υποφέρουν, αντιμετωπίζουν προβλήματα (λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά) και επειδή είναι «ψυχολογικά» τα παραμελούν, τα υποτιμούν, τα αποφεύγουν! Οι δικαιολογίες για αυτό είναι πολλές και διαφορετικές σε κάθε άνθρωπο. Κοινώς παρανομαστής: η δυσκολία των ανθρώπων να ασχοληθούν στην ουσία με τον εαυτό τους και την ψυχική τους κατάσταση. Δυσκολία πολύ κατανοητή και ανθρώπινη επιφορτισμένη όμως από τον «μύθο» της ψυχοθεραπείας...
Σε μια προσπάθεια απομυθοποίησης του ταμπού της ψυχοθεραπείας και του ψυχολόγου, αλλά και μεγαλύτερης κατανόησης της όλης διαδικασίας και σχέσης παραθέτουμε «ομαδοποιημένα» τις πιο συνηθισμένες κατηγορίες επιχειρημάτων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι ως ανασταλτικό παράγοντα για να μην επισκεφτούν ψυχολόγο.
